​Για το Θέαμα «Προμηθέας Στον Άξονα του Κόσμου» χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη «Προμηθέας Πυρφόρος» και «Προμηθέας Λυόμενος», του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» και του Ευριπίδη «Βάκχες». Τα κείμενα αποδίδονται στα νέα και αρχαία ελληνικά, καθώς και σε διάφορες, ευρωπαϊκές και μη, γλώσσες. Ο στόχος του Θεάματος είναι η χρήση, η αφήγηση ενός παγκόσμιου και διαχρονικού μύθου, μέσω ενός ιδιότυπου θεατρικού είδους, όχι εντός του κλασικού θεατρικού χώρου, αλλά μέσα στο περιβάλλον της σύγχρονης πόλης. Το περιβάλλον της πόλης στο Θέατρο Δρόμου παίζει έναν καθοριστικό ρόλο. Ο ηθοποιός οικειοποιείται και μεταμορφώνει το μη θεατρικό χώρο σε χώρο θεατρικής δράσης. Ο μύθος αποκτά άμεση σχέση με το περιβάλλον. Η δομή της πόλης, απόρροια της δράσης και του αγώνα του ανθρώπου. Και ο άνθρωπος δεσμώτης του χώρου που ο ίδιος οικοδόμησε. Η παράσταση, πέρα από τις τεχνικές του Θεάτρου Δρόμου που χρησιμοποιεί στοχεύει παράλληλα και σε μια σύνθεση τεχνών και άλλων μορφών έκφρασης. Το σκηνικό αποτελείται από μια λυόμενη κατασκευή από σκαλωσιές και σκάλες, η οποία σε κάποια στιγμή της παράστασης φλέγεται, υπογραμμίζοντας την μεγαλειώδη πτώση του Προμηθέα. Η λύτρωση, η ανάσταση του Προμηθέα-ανθρώπου, έρχεται μέσα από την μετάληψη του ίδιου του Διονύσου σε μία οργιαστική βακχική τελετουργία.